เอเอฟพี ) – ความยากจนลดลงเล็กน้อยในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮาราในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา แต่จำนวนประชากร ที่ เพิ่มขึ้นหมายความว่าจำนวนที่อาศัยอยู่ในสภาวะที่รุนแรงยังคงสูงอย่างต่อเนื่อง ผลการศึกษาของธนาคารโลกเปิดเผยเมื่อวันศุกร์เกือบครึ่งหนึ่งของประชากร ในทวีปนี้ (ร้อยละ 43) อาศัยอยู่ใต้ เส้นแบ่ง ความยากจนในปี 2555 ซึ่งหมายถึงการมีชีวิตรอดด้วยเงินน้อยกว่า 1.90 ดอลลาร์ต่อวัน ในปี 1990 อยู่ที่ 56 เปอร์เซ็นต์
การเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งได้ช่วยให้บรรลุความก้าวหน้า
ด้านสุขภาพและการศึกษา แต่การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของประชากรได้นำไปสู่การเพิ่มจำนวนโดยรวมของคนจนขั้นรุนแรง การศึกษาระบุความยากจนยังคงฝังรากลึกมากขึ้นแอฟริกามากกว่าทวีปอื่นๆ ประชากรราว 388 ล้านคนถูกพิจารณาว่าอยู่ในภาวะยากจนในปี 2555 เทียบกับ 280 ล้านคนเมื่อสองทศวรรษก่อน ประชากรของ
แอฟริกาเพิ่มขึ้นจากประมาณ 600 ล้านคนในปี 2533 เป็นกว่าพันล้านคนในปี 2555 และจะเพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 1.6 พันล้านคนในปี 2573 ตามรายงานของธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกา ตัวเลข ความยากจนปกปิดความเหลื่อมล้ำอย่างกว้างขวางจากประเทศหนึ่งไปยังอีกประเทศหนึ่ง และระหว่างพื้นที่ในเมืองและชนบทด้วย รายงานแสดงให้เห็น โดยเน้นย้ำถึงความยากลำบากในการรวบรวมข้อมูลจากทั่วทวีปแอฟริกา ประเทศกานา ซึ่งรายงานนี้จัดทำโดยประธานธนาคารโลก จิม ยอง คิม ประสบความสำเร็จ โดยสามารถขจัดความยากจน ได้อัตราจากร้อยละ 53 ในปี 2534 เป็นร้อยละ 21 ในปี 2555
รวันดาและเอธิโอเปียมีความก้าวหน้าอย่างชัดเจนด้วยความก้าวหน้าด้านการเกษตร รองประธานธนาคารโลก นายมัคตาร์ ดิออป กล่าวกับเอเอฟพีในการให้สัมภาษณ์
“รวันดาทำผลงานได้อย่างน่าประทับใจในสนามแข่งบนเนินเขา” Diop กล่าว ซึ่งนำไปสู่การเก็บเกี่ยวข้าวโพดเพิ่มขึ้นสองเท่าและการปลูกมันฝรั่งเพิ่มขึ้น 130 เปอร์เซ็นต์
ในทวีปที่ประชากรร้อยละ 60-70 อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบท “อัตราการเติบโตของภาคการเกษตรมีส่วนช่วยอย่างมากในการลดความยากจน ” Diop นักเศรษฐศาสตร์ชาวเซเนกัลกล่าว
ประเทศอื่นๆ รวมทั้งแทนซาเนียและเซเนกัล ประสบความสำเร็จโดยใช้โครงการที่ริเริ่มในบราซิล ซึ่งรัฐจะให้ความช่วยเหลือที่ไม่ใช่ทางการเงินแก่ครอบครัวที่ยากจนที่สุด เช่น ในรูปแบบของวัคซีนฟรี
– ความขัดแย้งน้อยลง –
ไม่น่าแปลกใจเลยที่สงครามและความรุนแรงยังคงเป็นอุปสรรคสำคัญในการลดความยากจน
ในบุรุนดี สัดส่วนของประชากรที่อยู่ภายใต้ เกณฑ์ ความยากจน เพิ่ม ขึ้นจากร้อยละ 21 ก่อนเกิดสงครามกลางเมืองในปี พ.ศ. 2536-2549 เป็นร้อยละ 64 ในปี พ.ศ. 2550
แต่ “มีความขัดแย้งน้อยลงกว่าเมื่อก่อน และกำลังเปลี่ยนแปลงไปตามธรรมชาติและเป็นระดับท้องถิ่นมากขึ้น” Diop กล่าวว่า.
รายงานยังชี้ให้เห็นถึง “การพัฒนาที่น่าเป็นห่วง” ที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในประเทศที่ร่ำรวยด้วยทรัพยากร เช่น น้ำมัน ทองคำ และเพชร กำลังจ่ายเงินในสิ่งที่เรียกว่า “บทลงโทษการพัฒนามนุษย์”
อายุขัยของพวกเขาสั้นลงโดยเฉลี่ย 10 เปอร์เซ็นต์ พวกเขารู้หนังสือน้อยลง ประสบกับภาวะทุพโภชนาการที่สูงขึ้น และยังประสบปัญหาความรุนแรงในครอบครัวมากขึ้นอีกด้วย
หกประเทศที่มีความเหลื่อมล้ำมากที่สุด ได้แก่ บอตสวานา เลโซโท นามิเบียแอฟริกาใต้สวาซิแลนด์ และแซมเบีย ล้วนตั้งอยู่ทางตอนใต้ซึ่งมีเพชรและแร่สะสมอยู่ในระดับสูง
ความเหลื่อมล้ำด้านความมั่งคั่งสามารถเห็นได้ในประเทศต่างๆ เช่น ในเคนยา ผู้คน 8,000 คนถือครองทรัพย์สินเกือบสองในสามของความมั่งคั่ง
Credit : วิธีซ่อมแก้ไข รถยนต์ รถมอเตอร์ไซ | นักบาส NBA | รีวิวรองเท้า | แคมป์ปิ้ง
