ช่องว่างระหว่างชุดทักษะของผู้สำเร็จการศึกษาและข้อกำหนดขององค์กรมีอยู่ทั่วไปทั่วโลกในระดับที่แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ การศึกษาล่าสุดที่ดำเนินการโดย McKinsey & Company ในเก้าประเทศ ได้แก่ บราซิล เยอรมนี อินเดีย เม็กซิโก โมร็อกโก ตุรกี ซาอุดีอาระเบีย สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา แสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ยแล้ว มีนายจ้างเพียง 42 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น รู้สึกว่าพนักงานใหม่
พร้อมทำงานแล้ว ในอินเดีย พ่อแม่ส่งลูกเรียนมหาวิทยาลัย
ที่มีชื่อเสียงโดยหวังว่าจะทำให้พวกเขาพร้อมทำงานนักเรียนพบว่ามีช่องว่างหลายประการที่ทำให้ไม่พร้อมสำหรับการประกอบอาชีพ จากการวิจัยของฉันที่ดำเนินการในฐานะโครงการอิสระที่ Harvard Business School มีช่องว่างหลายอย่างที่ทำให้ผู้คนไม่พร้อมทำงาน ซึ่งรวมถึงการตระหนักรู้ในตนเองและความเชื่อในตนเอง (การรู้จักตนเอง) การมองเห็นชีวิต (มีความชัดเจนในสิ่งที่คุณต้องการจากชีวิต); การสื่อสารที่สมบูรณ์แบบ (ทั้งการเขียนและการพูด); การทำงานอย่างชาญฉลาด (การแก้ปัญหา การจัดลำดับความสำคัญ และจริยธรรมทางธุรกิจ) ความประทับใจแรกและมารยาท และเชื่อมโยงไปสู่อาชีพได้อย่างมีประสิทธิภาพ (มี Resume ที่เหมาะสม มีทักษะด้าน Hard และ Soft Skills ชุดทักษะการสัมภาษณ์ และความสามารถในการสร้างเครือข่าย)
องค์กรต่างๆ ยังไม่พอใจกับความสามารถระดับเริ่มต้น ตามรายงานของ McKinsey ฉบับเดียวกัน สถาบันการศึกษาเกือบ 83 เปอร์เซ็นต์เชื่อว่าผู้สำเร็จการศึกษาของพวกเขาพร้อมสำหรับตลาด แต่มีเพียง 51 เปอร์เซ็นต์ของนายจ้างเท่านั้นที่เห็นด้วยกับสิ่งนั้น สิ่งนี้สร้างความขัดแย้งอย่างมากระหว่างนายจ้างและวิทยาลัย โดยแต่ละแห่งต่างสร้างภาระในการยกระดับทักษะให้กับผู้สำเร็จการศึกษาของเรา
แนวโน้มและการเปลี่ยนแปลงล่าสุด
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บริษัทต่างๆ ทั่วโลกประสบกับการเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แรงผลักดันที่สำคัญ เช่น โลกาภิวัตน์ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี การเติบโตของงานขนาดใหญ่ และแนวโน้มด้านประชากรศาสตร์ได้ส่งผลกระทบอย่างมากต่อองค์ประกอบของกำลังแรงงาน ส่งผลให้เกิดโมเดลธุรกิจใหม่ ความต้องการความสามารถใหม่เพิ่มขึ้น และนิยามงานที่มีอยู่ใหม่ การเพิ่มขึ้นของสตาร์ทอัพและเทคโนโลยีทำให้เกิดอุตสาหกรรมใหม่มากมาย และทำให้งานหลายอย่างล้าสมัย บริษัทต่าง ๆ เผชิญกับความไม่แน่นอนอย่างมากในขณะที่พวกเขาพยายามเตรียมพร้อมสำหรับสถานที่ทำงานแห่งอนาคต ซึ่งส่งผลกระทบต่อทั้งนายจ้างและลูกจ้างทั่วโลก วิทยาลัยไม่สามารถตามกระแสเหล่านี้ได้และไม่สามารถปรับปรุงหลักสูตรให้ทันกับความต้องการขององค์กร
จากรายงานปี 2018 ของ World Economic Forum การเติบโตของเทคโนโลยีใหม่ เช่น เครื่องจักรและอัลกอริทึมคาดว่าจะสร้างงานใหม่ 58 ล้านงาน และแทนที่งานที่มีอยู่ 75 ล้านงานภายในปี 2565 – รวมงานใหม่ 133 ล้านงาน
เทคโนโลยีใหม่ๆ ถูกนำมาใช้มากขึ้นในสถานที่ทำงาน เช่น ระบบอัตโนมัติ การเรียนรู้ของเครื่อง หุ่นยนต์ และปัญญาประดิษฐ์ ดังนั้น การเพิ่มทักษะ ความรู้ทางเทคนิค และการศึกษาอย่างเป็นทางการของแรงงานจึงเป็นสิ่งจำเป็น เนื่องจากมีความยากเพิ่มขึ้นในการค้นหาและสรรหาแรงงานที่มีทักษะสำหรับงานที่พัฒนาอย่างรวดเร็ว
รายงานของ Harvard Business School ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับทัศนคติของผู้นำทางธุรกิจและคนงานในอินเดียพร้อมกับความท้าทายที่ประเทศเผชิญ ตามรายงาน ผู้นำธุรกิจในอินเดียมีแนวโน้มที่จะรายงานว่าพวกเขากำลังประสบกับผลกระทบของระบบอัตโนมัติมากที่สุด รายงานยังเน้นย้ำถึงอุปสรรคที่พนักงานมองว่ากำลังขัดขวางไม่ให้พวกเขาดำเนินการในวันนี้ รวมถึงค่าใช้จ่ายในทันทีที่ไม่สามารถจ่ายได้ ไม่มีเวลาลงทุน และการสนับสนุนจากนายจ้างไม่เพียงพอ
แนวทางแก้ไขที่เป็นไปได้และการดำเนินการที่ต้องดำเนินการ
ในอินเดีย หลักสูตรการศึกษาของเราจำเป็นต้องได้รับการปรับให้เข้ากับความต้องการของอุตสาหกรรม นอกจากนี้ การเรียนรู้ด้วยโครงงานและการฝึกงานมีความสำคัญมากกว่าที่เคย สิ่งนี้ช่วยให้นักเรียนได้สัมผัสกับภาคปฏิบัติและเรียนรู้งาน แม้ว่าหนังสือเรียนของพวกเขาจะไม่สามารถเตรียมให้พร้อมสำหรับการทำงานได้
หากมีความพยายามร่วมกันที่มุ่งเน้นการเรียนรู้ ตั้งแต่นักวิชาการไปจนถึงบริษัทและรัฐบาล เราจะสามารถเชื่อมช่องว่างทักษะได้อย่างไม่ต้องสงสัย สิ่งนี้ต้องการวิทยาลัยที่ได้รับการยอมรับในอุตสาหกรรม การฝึกงานแบบชำระเงิน และโอกาสในการฝึกงานที่เสนอโดยบริษัทต่างๆ ผู้นำในอุตสาหกรรมและที่ปรึกษาที่ฝังตัวอยู่ในระบบตั้งแต่ปีการศึกษา
สรุปความคิด
คนรุ่นมิลเลนเนียลในอินเดีย (อายุ 18-35 ปี) มีสัดส่วนเกือบครึ่งหนึ่ง (ร้อยละ 47) ของประชากรที่ทำงานในประเทศ เนื่องจากพวกเขามีแนวโน้มที่จะยังคงเป็นแรงงานกลุ่มใหญ่ที่สุดของประเทศต่อไปอีก 10 ปีข้างหน้า นี่เป็นโอกาสและความจำเป็นของชั่วโมงในการทำให้พวกเขามีงานทำ
Credit : สล็อตเว็บตรง / สล็อตแตกง่าย
